Covers. Soms floppen ze ontzettend, soms worden het regelrechte cijferkanonnen. In de Engelse muziekwereld worden hier veel van gemaakt, net zoals dat er ook veel verschillende uitvoeringen van een rugzak zijn. Toch is er in de vaderlandse geschiedenis op het gebied van popmuziek relatief weinig Nederlandstalige hits gecoverd. Dit is best vreemd, want in het verleden zijn er wel veel Nederlandstalige versies van buitenlandse nummers gecreëerd. Met name in de jaren 50, 60 en 70 was het redelijk normaal om liedjes uit te brengen die je had vertaald vanuit een andere taal, waarbij met name Engels, Duits, Italiaans en Frans populaire talen waren. Zo is Dromen Zijn Bedrog van Marco Borsato bijvoorbeeld een cover van Storie Di Tutti I Giorni van Riccardo Fogli. Ook Het Dorp van Wim Sonneveld is een cover. Het origineel is namelijk La Montagne van Jean Ferrat.
Wel buitenlandse versies van Nederlandstalige hits in je rugzak
Als je gaat zoeken dan zul je vreemd genoeg wel buitenlandse varianten van de Nederlandstalige hits vinden. De Brit Engelbert Humperdinck is bijvoorbeeld een groot liefhebber van de Nederlandse nummers. Zo heeft hij onder andere liedjes van André Hazes, Guus Meeuwis en Gordon gecoverd. Vader Abraham, oftewel Pierre Kartner, is diverse keren gecoverd door buitenlandse artiesten, die met name kiezen voor Het Kleine Café Aan De Haven. Het kan maar zo dat jij ook zo’n cover op je laptop hebt staan die perfect in je laptoptas past. Ze zijn er namelijk genoeg, maar echte 1-op-1 covers van Nederlandstalige liedjes zijn er daarentegen juist heel weinig te vinden. Hoe kan dat toch?
Kan een laptoptas niet gevuld worden met goede Nederlandstalige nummers?
Mogelijk komt het doordat er simpelweg niet genoeg echt goed Nederlandstalig repertoire beschikbaar is om te coveren. Met name in de jaren 60 en 70 was Engels de taal van de eerste keuze in de popmuziek, terwijl Engelse liedjes ook nog altijd sterk de overhand hebben als je kijkt naar de cijfers. Het is dan ook logisch dat daar meer goede nummers tussen zitten. Toch kun je dit ook vanaf de andere kant bekijken. In de afgelopen circa veertig jaar zijn er namelijk veel goede Nederlandstalige hits bij gekomen. Dit komt onder meer door Boudewijn de Groot, Het Goede Doel, Spinvis, ga zo maar door. Het geldt zelfs voor de rappers die anno 2020 hartstikke populair zijn. Hier moeten toch ook nummers tussen zitten die je kunt coveren zou je zeggen.
Steek je kop en rugtas heren niet boven het maaiveld uit
Er zijn meer mogelijke oorzaken voor de weinig 1 op 1 covers in ons land. Mogelijk komt het bijvoorbeeld doordat we toch wel een calvinistische aard hebben. Veel Nederlanders hebben natuurlijk de mentaliteit om je kop en rugtas heren (of dames) niet boven het maaiveld uit te steken. Dit is zeker een mogelijke reden aangezien een cover natuurlijk wel een eerbetoon is aan de oorspronkelijke zanger. Je zet met een cover deze artiest op een voetstuk, want we in ons land toch wat ongemakkelijk vinden.
Of we zijn niet trots op de popliedjes in onze moerstaal
Daarnaast zou het ook zeker kunnen dat we nog altijd last hebben van de Angelsaksisch gefocuste popgeschiedenis. Misschien durven we wel helemaal niet zo trots te zijn op onze eigen hits in onze moerstaal. Onbewust denken we mogelijk nog altijd dat de Engelstalige nummers hoe dan ook een stuk beter zijn dan de Nederlandstalige liedjes. We zijn dan ook niet gewend om met onbevangen oren te luisteren naar nederpop. Mogelijk herken je jezelf hier ook wel in, wat natuurlijk eigenlijk niet zou hoeven of zelfs moeten.
